Dzień powszedni:
7:00 - Fara
18:30- Fara

Niedziele i święta:
7:00 - W.P.
8:30 - W.P.
9:30 - W.P.
9:30 - Kościół św.M. Kolbe w Tłokach
11:00 - W.P.
12:30 - W.P.
18:30 - W.P.

Nabożeństwo Fatimskie
każdego 13 dnia w miesiącach od maja do października po Mszy św. wieczornej.

Kaplica Najświętszego Sakramentu
Adoracja od poniedziałku do piątku
od 9.00 do 18.00

Biuro parafialne
Pon-Pt: 9.00 - 12.00
W poniedziałki, środy i piątki
przyjmowani są narzeczeni: 16.00 - 17.00
W pierwszy piątek miesiąca po południu biuro nieczynne.

 

Dawna bóżnica żydowska

Na początku XVI wieku, w związku z nasilającymi się prześladowaniami innowierców, zarówno w całej Europie jak i na Śląsku, do Wolsztyna zaczęły napływać grupy Żydów. Na mocy dawnych, polskich przywilejów posiadali oni zorganizowany wewnętrzny samorząd oparty o kahał czyli gminę wyznaniową. Poczynając od 1539 roku Żydzi osiedlający się w miastach tzw. prywatnych byli wyjęci spod władzy królewskiej i poddani jurysdykcji panów miast. W Wolsztynie Żydzi mieszkali już od XVI wieku, choć nie stanowili jeszcze wówczas licznej grupy. W roku 1718 znajdowało się w mieście siedem wieloosobowych dość zamożnych rodzin żydowskich. W dokumentach znajdują się informacje, iż trudnili się oni handlem ale także i lichwą. W wieku XVIII nastąpił szybki wzrost ludności żydowskiej, tak że w roku 1774 spisy miejskie wykazywały już 666 osób. Stosunek katolików do Żydów ściśle określało prawo kościelne i państwowe, a kontakty między tymi grupami ludności, ograniczały się do spraw handlowo-finansowych. Żydzi mieszkali we własnej dzielnicy (pobliże ul. Poznańskiej) i prowadzili odizolowany, od społeczności katolickiej, tryb życia koncentrujący się wokół bóżnicy. Pierwsza bóżnica powstała w Wolsztynie przed XVIII wiekiem, szybko jednak, z uwagi na rozwój żydowskiej społeczności, okazała się za mała. Pomimo zakazów powiększania żydowskich domów modlitwy przez prawo polskie, gmina uzyskała w II poł. XVIII wieku od wikariusza generalnego ks. Stefana Skrzybowskiego prawo do powiększenia wolsztyńskiej świątyni. W czasie okupacji hitlerowskiej Żydzi byli masowo wywożeni do obozów koncentracyjnych, zaś bóżnica została całkowicie zdewastowana. Po wojnie przeprowadzono w budynku generalny remont przeznaczając wnętrze na kino "Tatry".